Pieśń nocy

To jest zalążek artykułu. Możesz pomóc edytując jego zawartość

Pieśń nocy nazwa oryginalna: Nocturne

Info
Typ	duże rozszerzenie
Ikona
Karty	500
Królestwa	332 (33 zestawów)
separatory	33
puste	0
inne karty	42 Pamiątki (po 6 każdej: Koza, Magiczna lampa, Mieszek, Pastwisko, Przeklęte lusterko, Przeklęte złoto, Szczęśliwa moneta) 10 Nietoperzy 12 Życzeń 3 Zombie 12 Błędnych ogników 13 Diablików 6 Zjaw 12 Łask 12 Uroków 13 Stanów
Motyw przewodni	Noc, Pamiątki, Los, Fatum
Wydanie	16 listopada 2017 9 listopada 2022
Ilustracja pudełka	Garret DeChellis Radosław Jaszczuk
Oficjalne zasady	PDF

Pieśń nocy to jedenasty dodatek do gry Dominion, który ukazał się w listopadzie 2017 roku. Jest on jednym z dużych dodatków, zawierającym 500 kart. Zawiera karty typu Noc, Pamiątka, Los i Fatum (ostatnie dwie wpływają na graczy dodatkowymi kartami typu, odpowiednio, Łaska i Urok) oraz mnóstwo różnych kart możliwych do pozyskania za pomocą innych kart.

W listopadzie 2022 roku, nakładem wydawnictwa IUVI Games, Pieśń nocy została wydana w języku polskim.

Zawartość[edytuj]

karty Królestwa[edytuj]

Druid, Klasztor, Obrońca, Tropiciel, Wierny pies, Wróżka
Głupiec, Leprechaun, Miasto duchów, Nocny stróż, Odmieniec, Sekretna jaskinia
Bard, Błogosławiona wioska, Cmentarz, Diabelski warsztat, Egzorcysta, Nekromanta, Pasterz, Tajne zebranie, Zasadzka
Bożek, Gnębiciel, Grzeszny przybytek, Krypta, Przeklęta wioska, Puk, Szewc, Święty gaj, Tragiczny bohater, Wampir, Wilkołak
Najeźdźca

materiały dodatkowe[edytuj]

karty Łaski[edytuj]

(12, po jednej z każdej):
Dar gór, Dar księżyca, Dar lasu, Dar mokradeł, Dar morza, Dar nieba, Dar płomieni, Dar pól, Dar rzeki, Dar słońca, Dar wiatru, Dar ziemi

karty Uroku[edytuj]

(12, po jednej z każdej):
Bieda, Chciwość, Nawiedzenie, Nieszczęście, Nieurodzaj, Omamy, Plaga, Strach, Szarańcza, Wojna, Zazdrość, Złe znaki

karty Stanu[edytuj]

6 x Nieszczęśliwy/Podwójnie nieszczęśliwy (występują na przeciwnych stronach tej samej karty)
6 x Omamiony/Zazdrosny (występują na przeciwnych stronach tej samej karty)
1 x Zagubiony w lesie

karty spoza Zasobów[edytuj]

Karty Pamiątki, po 6 każdej:
Magiczna lampa, Przeklęte lusterko
Koza, Mieszek, Pastwisko
Przeklęte złoto, Szczęśliwa moneta

Inne karty spoza Zasobów:
12 x Błędny ognik, 12 x Życzenie
1 x Zombie kamieniarz, 1 x Zombie szpieg, 1 x Zombie uczeń
13 x Diablik, 10 x Nietoperz
6 x Zjawa

Zasady dodatku Pieśń nocy[edytuj]

Przygotowanie[edytuj]

Pieśń nocy zawiera 33 karty Separatorów, po jednej dla każdego nowego wzoru karty Królestwa. Do rozgrywki będą potrzebne podstawowe karty Skarbu i Zwycięstwa, karty Klątwy oraz podkładka lub karta Śmietniska z gry Dominion lub z zestawu kart podstawowych, a także instrukcja z podstawowymi zasadami gry. Podobnie jak w poprzednich odsłonach cyklu, przed rozpoczęciem rozgrywki gracze muszą wybrać 10 wzorów kart Królestwa. Jeżeli wolą je losować, powinni potasować karty Separatorów z tego dodatku z kartami Separatorów z innych tytułów, w zależności od tego, z których chcą korzystać.
Jeśli wśród używanych kart Królestwa są takie z żółtym proporcem (w dolnej części karty), wskazującym na kartę Pamiątki, każdy gracz rozpoczyna rozgrywkę z tą kartą Pamiątki w swojej talii startowej – zastępując nią jedną z kart Miedziaków. Przykładowo w rozgrywce z użyciem Wróżki i Tropiciela każdy gracz zaczyna rozgrywkę z następującymi kartami w swojej startowej talii: 3 Posiadłości, 5 Miedziaków, Koza oraz Mieszek. Miedziaki zastąpione Pamiątkami należy odłożyć na stos Miedziaków w Zasobach.
Jeśli dowolna z używanych kart Królestwa należy do typu Los, potasujcie wszystkie Łaski i połóżcie je w pobliżu Zasobów. Umieśćcie tam również stos Błędnych ogników.
Jeśli dowolna z używanych kart Królestwa należy do typu Fatum, potasujcie wszystkie Uroki i połóżcie je w pobliżu Zasobów. Umieśćcie tam także stosy kart Stanu Omamiony/Zazdrosny i Nieszczęśliwy/Podwójnie nieszczęśliwy.
Jeśli w rozgrywce używany jest:
- Druid – dobierzcie i dołączcie do niego (awersem do góry) trzy Łaski;
- Nekromanta – umieśćcie na Śmietnisku trzy karty Zombie;
- Głupiec – połóżcie w pobliżu kartę Stanu Zagubiony w lesie;
- Wampir – umieśćcie obok Zasobów stos Nietoperzy;
- Leprechaun lub Sekretna jaskinia – umieśćcie obok Zasobów stos Życzeń;
- Diabelski warsztat lub Gnębiciel – umieśćcie obok Zasobów stos Diablików;
- Cmentarz – umieśćcie obok Zasobów stos Zjaw;
- Egzorcysta – umieśćcie obok Zasobów wszystkie trzy stosy Duchów: Błędnego ognika, Diablika i Zjawy.

Zasady dodatkowe[edytuj]

Pieśń nocy wprowadza do rozgrywki karty Nocy i fazę nocy. W rozgrywkach z użyciem kart Nocy faza nocy następuje po fazie zakupu – zmieniona kolejność faz w turze to: faza akcji, faza zakupu, faza nocy, faza porządków. W fazie nocy gracz może zagrywać dowolną liczbę kart Nocy.
Pieśń nocy zawiera karty z żółtym proporcem w dolnej części karty i słowem „Pamiątka”, po którym wymieniona jest nazwa karty. W rozgrywkach z kartami posiadającymi ten proporzec każdy gracz zastępuje jedną ze swoich startowych kart Miedziaków wskazaną kartą (patrz „Przygotowanie do gry”).
Pieśń nocy zawiera karty Losu i Łaski. Karty Losu mogą na różne sposoby zapewniać graczom Łaski. Typ Los oznacza tylko tyle, że podczas przygotowania do gry należy potasować Łaski i umieścić je obok Zasobów. Łaski tworzą zakryty stos – odkrywa się je wtedy, gdy jest to konieczne. Sformułowanie „otrzymaj Łaskę” oznacza, że gracz ma odkryć Łaskę z wierzchu stosu i wykonać zawarte na niej polecenia. Sformułowanie „weź Łaskę” również oznacza odkrycie Łaski z wierzchu stosu, lecz w tym wypadku gracz czeka z wykonaniem jej poleceń do określonego momentu. Jeśli wszystkie Łaski zostały zużyte, należy przetasować odrzucone Łaski, żeby na nowo stworzyć ich stos – można to zrobić w dowolnym momencie, jeśli wszystkie Łaski znajdują się na stosie odrzuconych Łask. Otrzymane Łaski, po wykonaniu ich instrukcji, zazwyczaj odkłada się na stos odrzuconych Łask, chociaż trzy z nich (Dar lasu, Dar pól i Dar rzeki) gracz kładzie przed sobą, gdzie pozostają one aż do fazy porządków bieżącej tury.
Pieśń nocy zawiera także karty Fatum i Uroki. Karty Fatum mogą na różne sposoby zapewniać graczom Uroki. Typ Fatum oznacza tylko tyle, że podczas przygotowania do gry należy potasować Uroki i umieścić je obok Zasobów. Uroki tworzą zakryty stos – odkrywa się je wtedy, gdy jest to konieczne. Sformułowanie „otrzymujesz Urok” oznacza, że gracz ma odkryć Urok z wierzchu stosu i wykonać zawarte na nim polecenia. Sformułowanie „Każdy z pozostałych graczy otrzymuje następny Urok” oznacza, że należy odkryć tylko jeden Urok – gracze wykonują polecenia tego samego Uroku. Jeżeli wszystkie Uroki zostały zużyte, należy przetasować odrzucone Uroki, żeby na nowo stworzyć ich stos – można to zrobić w dowolnym momencie, gdy stos Uroków jest pusty. Otrzymane Uroki, po wykonaniu ich instrukcji, zawsze trafiają na stos odrzuconych Uroków.
Trzy Uroki i jedna karta Królestwa dają graczowi Stan. Taki gracz kładzie przed sobą odpowiednią kartę Stanu i stosuje się do jej polecenia.
- Omamiony i Zazdrosny oddziałują na pojedynczą turę, a następnie są zwracane na swoje stosy;
- Nieszczęśliwy i Podwójnie nieszczęśliwy wpływają na końcowe punktowanie;
- Zagubiony w lesie wpływa na tury jednego z graczy aż do chwili, gdy weźmie go inny gracz.

Stany Omamiony i Zazdrosny znajdują się na tej samej karcie – należy położyć ją przed sobą odpowiednią stroną do góry (to samo tyczy się Stanów Nieszczęśliwy i Podwójnie nieszczęśliwy). Efekt Stanu ma zastosowanie tylko wtedy, gdy Stan jest w posiadaniu gracza.

Łaski, Uroki i Stany nigdy nie trafiają do talii graczy. Podobnie jak Zdarzenia i Krajobrazy (z dodatków W nieznane! oraz Imperium), na potrzeby zasad gry nie są one uważane za karty, mimo że mają postać kart. Oznacza to, że nigdy nie są „kartami w grze”. Podobnie, otrzymanie Łaski, Uroku bądź Stanu nie jest „dodawaniem karty” i tak dalej.
W Pieśni nocy pojawiają się także karty Następstwa, znane z dodatku Przystań. Karty Następstwa – które można rozpoznać po kolorze pomarańczowym – dają efekty oddziałujące na przyszłe tury graczy. Karty Następstwa nie są odrzucane w fazie porządków, jeśli wciąż mają coś do zrobienia – pozostają w grze aż do fazy porządków ostatniej tury, w której coś robią. Ponadto jeżeli karta Następstwa zostanie zagrana kilka razy za pomocą efektu takich kart jak np. Sala tronowa, karta, która posłużyła do jej zagrania, pozostaje w grze razem z kartą Następstwa aż do jej odrzucenia, by o tym fakcie przypominać. Gracze powinni oznaczać, które karty Następstwa zostały zagrane w bieżącej turze, a które w poprzednich, przykładowo układając je w oddzielnych rzędach (jeden rząd dla nowych kart i drugi rząd dla kart zagranych wcześniej).
Pieśń nocy zawiera trzy karty, które pozwalają „wymienić” jedną kartę na inną. Wymienianą kartę zwraca się na jej stos (w Zasobach lub poza nimi); a kartę, na którą jest ona wymieniana, odkłada się na stos kart odrzuconych gracza. Procesu tego nie uznaje się za „dodawanie” karty. Do wymiany może dojść tylko wówczas, gdy dostępne są obie karty mające brać udział w wymianie – jeśli stos kart, na którą gracz chce wymienić inną kartę, jest pusty, do wymiany nie dochodzi.
Pieśń nocy zawiera także karty, które nie należą do Zasobów (każda taka karta zawiera wzmiankę o tym w swojej treści) – np. Życzenie. Takich kart nie można kupić. Nie można też ich dodać normalnym poleceniem „dodaj” – można to zrobić jedynie wtedy, gdy jakiś efekt to umożliwia, wskazując przy tym jednoznacznie, o jaką kartę chodzi, np. Leprechaun nakazuje dodać Życzenie. Taką kartę wówczas należy dodać z jej stosu.

Wprowadzenie[edytuj]

Zawsze byłeś nocnym markiem – do tego stopnia, że ostatnio zastanawiasz się, czy by nie zostać wampirem. Tylko pomyśl o korzyściach. Nie musiałbyś oglądać się więcej w lustrze, a gdyby ktoś cię o coś poprosił, mógłbyś przemienić się w nietoperza i skwitować: „Przykro mi, ale w tym stanie nie dam rady”. Z drugiej strony takie rozwiązanie ma też pewne wady. Nie potrafisz przestać myśleć o posągu w centrum miasta, który pewnego dnia ożył i odtąd pracuje w tawernie jako barmanka. Sęk w tym, że razem z posągiem ożył cokół, więc biedactwo wszędzie musi skakać! No a kowal? W każdą pełnię księżyca wychodzi z niego istny wilk, co nie byłoby takie złe, gdyby nie zamieniał się w kanapowca rasy chihuahua, gdy księżyc jest sierpem. Z tymi sprawami tak już czasem bywa. Mimo to, gdy wciągasz głęboko w płuca nocne powietrze, czujesz, że nie ma wyzwań, którym byś nie sprostał.

—Donald X. Vaccarino, instrukcja gry